یهویی

راستش یه دفعه یاد اینجا افتادم و داشتم به پستای جدیدتون سر میزدم و کامنتای دو سه سال پیش رو میخوندم که ۱۴ سالم بود. خاطرات برام زنده شدن و دلم خیلی تنگ شد...

یادم میاد همش برای قالب زدن دست به دامن بقیه بودم😂

-

هنوز اونقدرام تغییر نکردم اما وقتی یاد کارای احمقانم میفتم دلم میخواد خودزنی کنم و وقتی به این فکر میکنم ممکنه دو سال دیگه هم به خاطر کارای الانم خودزنی کنم، تمایلم به خودکشی بیشتر میشه...

(خود درگیری مزمن)

آره خلاصه...

دلم برای خیلیا تنگ شده که الان حتی نمیدونم زندن یا چی

ـ

پ.ن: ولی واقعا چرا اکثر پستای الان بیان اینطوریه که بعد از یه مدت طولانی کام می‌بکیم (بی‌خیال! بفهم چی میگم) و ابراز دلتنگی میکنیم و صرفا نمیخوایم وب خاک بخوره

ـ

راستی چند روز دیگه وبم هزار روزه میشه (^o^)